تغییر رئیس دانشگاه آزاد پس از 28 سال به رویای دیرینه دانشگاهیان

تغییر رئیس دانشگاه آزاد پس از 28 سال به رویای دیرینه دانشگاهیان کشور تبدیل شده که امکان دارد تا پایان سال محقق شود. به گزارش کلمه ، 28سال از تاسیس دانشگاه آزاد و تکیه «عبدلله جاسبی» بر کرسی ریاست این دانشگاه می‌گذرد، ریاستی که در نوع خود یک «رکورد» محسوب می‌شود. جاسبی در حالی همچنان به افزایش رکورد خود در مدیریت کشوری ادامه می‌دهد که طی سالیان گذشته با انتقادهای شدیدی از سوی جامعه دانشگاهی و مخصوصا دانشجویان و جنبش دانشجویی مواجه شده است؛ اما همچنان بدون اعتنا به انتقادها و اعتراضات دانشگاهیان ایران به کار خود ادامه می‌دهد. در این میان هیئت امنای دانشگاه آزاد و مخصوصا هیئت موسس این دانشگاه نیز خیال تغییر در راس این مجموعه عظیم را ندارند؛ ناگفته نماند که خود جاسبی نیز پس از گذشت بیش از ربع قرن ریاست و با وجود مخالفت‌های گسترده دانشگاهیان خیال کناره‌گیری و «استعفا» ندارد. شاید یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین انتقاد دانشجویان، اساتید، کارشناسان، صاحب‌نظران، برخی مجلسی‌ها و ... از دانشگاه آزاد «عدم نظارت صحیح و منسجم» بر این مجموعه عظیم و شخص ریاست آن طی سالیان گذشته است؛ چه آنکه همواره اعضای اتحادیه‌های دانشجویی چون جامعه اسلامی دانشجویان، دفتر تحکیم وحدت، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل، بسیج دانشجویی و جنبش عدالتخواه دانشجویی از «پاسخگو» نبودن رئیس این دانشگاه در مقابل سوالات فراوان و مطالبات دانشجویان و عدم برگزاری جلسات‌ پرسش و پاسخ با حضور مسئولان و شخص رئیس این دانشگاه انتقاد کرده و اعتراض داشته‌اند؛ بماند که بارها و بارها جلسات نقد و بررسی «عملکرد رئیس» این دانشگاه بدون شرکت مسئولان دانشگاه آزاد در طول سالیان گذشته در دانشگاه‌های کشور برگزار شده اما در مواردی با آشوب و جنجال برخی‌ها که دانشجویان آنان را "وابستگان به جاسبی " خطاب می‌کردند به حاشیه کشانده شد. اما به نظر می‌رسد انتظار «نظارت» دانشگاهیان از دانشگاه آزاد با 250هزار میلیارد سرمایه بیت‌المال و یک میلیون و 600هزار دانشجو و همچنین تغییر رئیس این دانشگاه پس از 28 سال انتظاری به جا و به حق باشد. اقدام شایسته شورای عالی انقلاب فرهنگی در اصلاح و تصویب اساسنامه دانشگاه آزاد و ابلاغ آن در فرودین‌ماه سال 89 اقدامی برخاسته از بطن مطالبات دانشجویان بود که هم "رویای " رسیدن به رکورد نیم‌قرن ریاست جاسبی بر دانشگاه آزاد را نقش بر آب کرد و هم دانشگاهیان را به تحقق "رویای " دیرینه خود امیدوار. اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد را باید گامی ارزنده در ترمیم بخش عمده‌ای از آموزش عالی کشور بدانیم؛ اما 2تغییر عمده در اساسنامه جدید این دانشگاه توجه دانشگاهیان کشور را بیش از بخش‌‌های دیگر این اساسنامه به خود جلب کرد؛ بحث اول «4ساله» و دوره‌ای شدن ریاست دانشگاه آزاد و دیگری نحوه انتخاب و ترکیب اعضای هیئت امنای این دانشگاه بود. تغییرات در راس مجموعه دانشگاه آزاد آن هم پس از گذشت 28سال رویای دیرینه دانشگاهیان کشور است چرا که بسیار واضح و روشن است مدیریت طولانی مدت در یک مجموعه آن هم به این گستردگی موجب رخوت، کندی، عدم خلاقیت و بعضا فساد در آن مجموعه می‌شود و به نظر می‌رسد این خواسته دانشگاهیان خواسته‌ای به جا باشد. اما امروز پس از گذشت 10ماه از ابلاغ اساسنامه دانشگاه آزاد توسط رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی و البته عدم اجرای آن به دلائل مختلف چون نیاز به اصلاحات نهایی همچنان این امیدواری وجود دارد که تا پایان سال جاری دانشجویان، اساتید و به طور کل جامعه دانشگاهی کشور به مطالبه به حق خود که همان «تغییر رئیس دانشگاه آزاد» و جایگزینی فردی جوان، کارآمد و خلاق است دست یابند.