به دنبال اقدام سایت «بالاترین» در انتشار سوابق شیادانه و فرصت طلبانه برخی از امضاکنندگان بیانیه با 67 امضا به رئیس جمهور (تحت عنوان روزنامه نگاران تبعیدی) یکی از روزنامه نگاران زنجیره ای همکار بی بی سی هم نمونه ای از این فرصت طلبی ها را منتشر کرد.
به گزارش جهان، مهرداد فرهمند (همکار سابق روزنامه جامعه و همکار فعلی شبکه بی بی سی انگلیس) هم معترض ماجرا شد و توضیح داد؛ چند نفر از امضاکنندگان نامه را از نزدیک می شناسم و با اطمینان صددرصد می گویم که هیچگاه روزنامه نگار نبوده اند. چند نفر دیگر از امضاکنندگان را هم هر چند هیچگاه از نزدیک ندیده ام اما نام و گزارشها و مطالبشان را در نشریات یا سایتها دیده ام اما به عنوان کسی که هم به ضرورت کاری و هم به سبب علاقه شخصی سالهاست که هر روزه به سایت ها مراجعه می کنم، خیلی از امضاها هیچ وقت جایی به چشمم نخورده.
9 نفر از این نامهای ناآشنا را در گوگل جستجو کردم و غیر از همین نامه هیچ اشاره ای به عنوان روزنامه نگار و هیچ مطلبی به نام آنها ندیدم. در وقت و حوصله من نیست که بقیه نامهای ناآشنا را جستجو کنم و علاقه ای هم به این کار ندارم. اگر در روزنامه نگاری خدای نکرده آب و نانی هم پیدا شود، مثل همه حرفه های دیگر، روزنامه نگارهای قلابی همیشه از روزنامه نگارهای واقعی جلوترند. الان هم که این عنوان، راه مهاجرت و پناهندگی را هموار می کند، خدا می داند چه تعداد به دفاتر سازمان ملل مراجعه و خودشان را روزنامه نگاران تراز اول معرفی کرده اند.
وی اضافه می کند: «یادم هست یکی از کارکنان بخش آگهی های روزنامه جامعه را مست در خیابان دستگیر کرده بودند و او خودش را خبرنگار معرفی کرده بود، روزنامه کیهان از آن به بعد صد هزار بار نوشت که خبرنگار جامعه را در حالی که مست کرده و در خیابان شعار می داده گرفته اند، همین آدم را بعدها به صورت خیلی اتفاقی دیدم که به عنوان خبرنگار پناهنده شده بود. افراد متعددی را هم خودم دیده ام و هم از دوستان و همکاران شنیده ام که در حد انشای سوم دبستان هم توانایی دست به قلم بردن ندارند و در تمام زندگی شان شاید یک بار هم روزنامه نخوانده اند اما به عنوان روزنامه نگار از کشورهای اروپایی پناهندگی گرفته اند. هم خودم چنین اشخاصی دیده ام و هم از دوستان روزنامه نگار موارد متعددی از این قبیل افراد را شنیده ام. یک بار در جمعی به یکی از این پناهنده ها برخوردم که خودش را از خبرنگاران روزنامه جامعه معرفی کرد، وقتی پرسیدم که چطور من او را نمی شناسم و هیچوقت ندیده ام، با کمال پررویی تلاش کرد ثابت کند که این من هستم که دروغ می گویم و اوست که هیچوقت مرا در روزنامه جامعه ندیده است.»