متن بیانیه شماره 19 میرحسین موسوی خطاب به ملت ایران!
ملت شریف و گاه در صحنه ایران!
هل من ناصر ینصرنی؟
واقعا از شما انتظار نداشتم! معلوم هست کجائید؟ اگر شما زمان جنگ بودید چه می کردید؟
داریم به روز قدس نزدیک می شیم کاری بکنید؟
این بود آن همه حمایتی که ازش دم می زدید؟
پس کجا رفت موج سبزی که سال گذشته ایران را فرا گرفته بود؟
کجا رفت آن همه شور و شوقی که سال گذشته مرا نیز جو گیر کرده بود؟
نکند شما هم باورتان شده است که تقلبی در کار نبوده؟
واقعا که وقاحت دارد! مرا با این سن و سال و بیماری های جور واجور توهمی رها کرده اید و رفته اید؟ اگر می دانستم یک عده چماق به دست مزدور و آن نیروی انتظامی بی رحم شما را اینگونه از مسیرتان خارج می کند و نمی گذارند در مراسم روز قدس شرکت کنید عمراً ! به روند انتخابات اینگونه بی محابا انتقاد نمی کردم! حداقل از زری جون یاد بگیرید که یک لحظه منو تنها نگذاشته!
مردم نا رفیق ایران!
من پشتم به شما گرم بود! من روی حمایت شما حساب کرده بودم! اصلا اگر به حرف من گوش نمی دهید به حرف بی بی سی و جرس و کلمه گوش بدید اونها که از شما درخواست کردند روز قدس بیاید! آونا که خیر شما را می خواهند!
خدایا این چه قومی بود که مرا گرفتارشان کردی؟؟
آهای مردم ایران!
دیگر دارید مرا عصبانی می کنید! یا جمعه ساعت 10 در میدان ولیعصر جمع می شوید و یا اینکه از شما خواهش می کنم بیاید! التماس می کنم مرا تنها نگذارید! چیزی نمانده بود که پارسال این انقلاب مخملی به ثمر بنشیند! می خواهم امسال دوباره شروع کنم ، مقداری تحمل کنید اون وقت به همه شما آزادی خواهم داد! «اندکی صبر عشق و حال نزدیک است»!
اصلاً از دست شما شکایت خواهم کرد! شما مرا جو گیر کردید! اگر می خواستید کنار بکشید خب سال گذشته این کار رو می کردید نه اینکه وقتی من همه پل های پشت سرم را شکسته ام زیر پایم را خالی کنید! مرا رسوا نکنید! آبروی مرا پیش احمدی نژاد نبرید! جمعه با چه روئی من تک و تنها تو راهپیمایی شرکت کنم اگه شما نباشید؟
ملت نسبتا شریف ایران!
آبروی مرا بردید! من قاطعانه اعلام می کنم که از شما نمی گذرم و خدا هم از شما نگذرد! شما لیاقت مرا ندارید! خلایق هر چه لایق!
9/6/1389
