تیم «سبز» نتیجه را واگذار کرد

تیم «سبز» نتیجه را واگذار کرد امروز جنبش سبز به مثابه تیم فوتبالی عمل می‌کند که فرصت‌های خود را یکی پس از دیگری از دست رفته می‌بیند و برای صعود، چشم به از دست دادن امتیاز توسط تیم حریف در دیگر بازی‌ها دارد. به گزارش گروه سیاسی «شبکه خبر دانشجو»،‌ کامبیز شبانکاره در مطلبی با عنوان «آنچه جنبش سبز ندارد»، نوشته است: بیش از یک سال از آغاز حرکتی که خواهی نخواهی به نام جنبش سبز خوانده شد، می‌گذرد و این حرکت در این مدت نقدها و حمایت‌های گوناگونی را باعث شده که برآیند آنها نه تنها چندان کمکی به بالندگی و رشد جنبش نکرده، بلکه جنبش را بیشتر بسوی یک شکل دیکتاتورگونه و رد آرا و نظرات مخالفان هدایت کرده است. وی با اشاره به «از هم گسیختگی آشکاری» که نه تنها در «سطوح تفکر» بلکه در «رفتارهای عمومی» حامیان سبز دیده می شود، افزود: پیش از این در نوشته‌ای هشدار داده بودم که این روند خود‌آگاه یا ناخود‌آگاه لاجرم به شکلی از دیکتاتوری منجر خواهد شد و متأسفانه امروز ناچار به گفتنم که نمودهای آشکار این دیکتاتوری در شکل‌های متنوع قابل مشاهده است. این چهره نزدیک به اصلاح طلبان خارج نشین در ادامه مطلب خود با بیان این که این حرکت (جنبش سبز) در جذب دچار رخوت، ناکارآمدی و انشقاق آشکاری است، تصریح می‌کند: به عینه میان صف مخالفان حکومت، اختلاف بارزی ایجاد شده است؛ متاسفانه تجربه سال‌های اخیر نشان داده که اصلاح‌طلبان در رسیدن به یک تفکر منسجم و یک حرکت متحد ناتوان عمل می‌کنند؛ این مسئله در انتخابات 88 نیز محسوس بود. شبانکاره می‌افزاید: پس از گذشت یکسال و با افزایش سقف خواسته‌ها، نمایندگان تفکرات گوناگون به این نتیجه رسیدند که تفکرات اصلاح‌طلبان به هیچ وجه آنها را به سر منزل مقصود نمی‌رساند، لذا سعی کردند راه خود را بروند و در این سو اصلاح‌طلبان نیز که از گذشته درس نگرفتند همچنان بر مواضع احساسات‌گرایانه پای فشردند همانگونه که در پیش از انتخابات عمل کرده بودند. وی جنبش سبز را زاییده یک نگاه هیجان محور عنوان کرده و تصریح می‌کند: می‌شود با هیجان جماعتی را به دور خود جمع کرد اما پس از آن برای نگهداشتن آن جمع برگرد یک محور، نیاز به شناخت و آگاهی هست؛ یکی از توانمندی‌هایی که می‌توانست وجود داشته باشد و ندارد، ضعف نمایندگان جنبش سبز در بسط آگاهی و نگاه تحلیل گراست. این چهره نزدیک به اصلاح طلبان می‌افزاید: این زمینه اختلافات تا حدی جلو رفت که امروز آنچه که بیشتر از گفتمان -در میان خیل طرفداران- به چشم می‌خورد، برخوردهای حذفی، تندروی‌ها و تفکرات به دور از منطق در نقد نگرش‌های مخالف است، بخشی از جنبش سبز که نمی‌خواهد ضعف‌های خود را در توجیه این افراد و نا کارآمدی سیستم جذب خود ببیند اکنون بازهم به حذف می‌اندیشد؛ با تکثیر نام این افراد، آنها را متهم به خودفروشی و وطن فروشی می‌کند. شبانکاره در پایان، آینده جنبش سبز را پیوستن به تاریخ عنوان کرده و می گوید: وجود چنین نگرشی است که خستگی، بی‌تفاوتی و تلاش برای بازگشتن به زندگی معمولی بی‌دخالت در امور سیاسی را، نه تنها در میان برخی از ساکنین خارج از کشور، که در میان ایرانیان داخل نیز ایجاد کرده است؛ در دراز مدت منجر به خاموشی جنبش اعتراضی مردم ایران و پیوستن آن به تاریخ خواهد شد؛ امروز جنبش سبز به مثابه تیم فوتبالی عمل می‌کند که فرصت‌های خود را از دست رفته می بیند و برای صعود، چشم به از دست دادن امتیاز -توسط تیم حریف- در دیگر بازی‌ها دارد.